به گزارش گروه اجتماعی مشرق، زنی با مراجعه به دادگاه خانواده شهید محلاتی دادخواست حضانت فرزند خود را به قاضی یکی از شعب ارائه کرد.
وی با بیان این‌که حضانت کودک 2 ساله‌ام را می‌خواهم و حتی یک دقیقه دیگر نباید فرزندم پدرش را ببیند، اظهار داشت: شوهرم معتاد به حشیش است ولی این امر را قبول ندارد و نمی‌دانم هر بار چه میکند که در آزمایش اعتیادش مشخص نمی‌شود تنها می‌خواهم فرزندم از او دور شود.
وی با بیان این‌که شوهرم باید حضانت فرزندمان را به من دهد و هیچ‌گاه به دیدنش نیاید، افزود: می‌خواهم بعد از گرفتن حضانت فرزندم سهیل، زندگی جدیدی را ساخته و با آرامش در کنار فرزندم باشم.
مرد در دادگاه خانواده حاضر شد و با بیان این‌که از دست شکاکی همسرم به ستوه آمده بودم و در نهایت او را طلاق دادم، گفت: یک سال از جدا شدنم میگذرد ولی اکنون به بهانه سهیل مجدد مرا به دادگاه کشانده است.
وی عنوان کرد: طی 11 سال زندگی مشترک با او چیزی از زندگی متوجه نشدم ولی امروز با این درخواستش تنش و نگرانی را مجدد به زندگی‌ام آورد.
مرد با اشاره به این‌که همسرم یک خودرو دارد که من آن را به ازای مقداری از مهریه به او دادم که امروز می‌گویم اگر خودرو‌اش را به من دهد، شاید حضانت فرزندم را به او بسپارم، اظهار داشت: مدل خودرو بالا نیست و برای سال 89 است ولی این درخواست را دارم و می‌خواهم اگر توافق کند حضانت فرزندم را به او دهم.
وی با بیان این‌که کسی نمی‌تواند به من انگ اعتیاد ببندد چون من معتاد نیستم و از نظر مالی مشکلی در خصوص تهیه مخارج فرزندم را ندارم، گفت: می‌دانم دور شدن همسرم از خودرو سخت است ولی اگر این کار را انجام دهد با درخواستش موافقت می‌کنم.
مرد گفت: همسرم لجباز است و بعید می‌دانم این درخواست را قبول کند.
زن بعد از چند دقیقه سکوت در مقابل قاضی پرونده بیان کرد: تمام زندگی‌ام را می‌دهم تا سهیل برای همیشه مال من شود و در کنار هم با آرامش زندگی کنیم.
مرد نیز قبول کرد و قاضی دادگاه با اصرار مرد برای دادن حضانت فرزند به زن و با توجه به شرایط زن و وضعیت مالی وی، حکم را در این خصوص صادر کرد.
مخاطبان محترم گروه اجتماعی مشرق می توانند اخبار، مقالات و تصاویر اجتماعی خود را به آدرس shoma@mashreghnews.irارسال کنند تا در سریع ترین زمان ممکن به نام خودشان و به عنوان یکی از مطالب ویژه مشرق منتشر شود. در ضمن گروه اجتماعی مشرق در صدد است با پیگیری مشکلات ارسالی شما از طریق کارشناسان و مشاوران مجرب پاسخی برای ابهامات مخاطبان عزیز بیابد.
وی با بیان این‌که حضانت کودک 2 ساله‌ام را می‌خواهم و حتی یک دقیقه دیگر نباید فرزندم پدرش را ببیند، اظهار داشت: شوهرم معتاد به حشیش است ولی این امر را قبول ندارد و نمی‌دانم هر بار چه میکند که در آزمایش اعتیادش مشخص نمی‌شود تنها می‌خواهم فرزندم از او دور شود.
وی با بیان این‌که شوهرم باید حضانت فرزندمان را به من دهد و هیچ‌گاه به دیدنش نیاید، افزود: می‌خواهم بعد از گرفتن حضانت فرزندم سهیل، زندگی جدیدی را ساخته و با آرامش در کنار فرزندم باشم.
مرد در دادگاه خانواده حاضر شد و با بیان این‌که از دست شکاکی همسرم به ستوه آمده بودم و در نهایت او را طلاق دادم، گفت: یک سال از جدا شدنم میگذرد ولی اکنون به بهانه سهیل مجدد مرا به دادگاه کشانده است.
وی عنوان کرد: طی 11 سال زندگی مشترک با او چیزی از زندگی متوجه نشدم ولی امروز با این درخواستش تنش و نگرانی را مجدد به زندگی‌ام آورد.
مرد با اشاره به این‌که همسرم یک خودرو دارد که من آن را به ازای مقداری از مهریه به او دادم که امروز می‌گویم اگر خودرو‌اش را به من دهد، شاید حضانت فرزندم را به او بسپارم، اظهار داشت: مدل خودرو بالا نیست و برای سال 89 است ولی این درخواست را دارم و می‌خواهم اگر توافق کند حضانت فرزندم را به او دهم.
وی با بیان این‌که کسی نمی‌تواند به من انگ اعتیاد ببندد چون من معتاد نیستم و از نظر مالی مشکلی در خصوص تهیه مخارج فرزندم را ندارم، گفت: می‌دانم دور شدن همسرم از خودرو سخت است ولی اگر این کار را انجام دهد با درخواستش موافقت می‌کنم.
مرد گفت: همسرم لجباز است و بعید می‌دانم این درخواست را قبول کند.
زن بعد از چند دقیقه سکوت در مقابل قاضی پرونده بیان کرد: تمام زندگی‌ام را می‌دهم تا سهیل برای همیشه مال من شود و در کنار هم با آرامش زندگی کنیم.
مرد نیز قبول کرد و قاضی دادگاه با اصرار مرد برای دادن حضانت فرزند به زن و با توجه به شرایط زن و وضعیت مالی وی، حکم را در این خصوص صادر کرد.
مخاطبان محترم گروه اجتماعی مشرق می توانند اخبار، مقالات و تصاویر اجتماعی خود را به آدرس shoma@mashreghnews.irارسال کنند تا در سریع ترین زمان ممکن به نام خودشان و به عنوان یکی از مطالب ویژه مشرق منتشر شود. در ضمن گروه اجتماعی مشرق در صدد است با پیگیری مشکلات ارسالی شما از طریق کارشناسان و مشاوران مجرب پاسخی برای ابهامات مخاطبان عزیز بیابد.
